193 NGOs. 52 countries. One ask.
Official civil society submission to the United Nations, document E/CN.7/2020/NGO/7
Support patient access to medicine, vote yes!
This statement, endorsed by a total of 193 non-governmental organizations from 52 different countries and territories, has been submitted as a contribution ahead of the United Nations vote on recommendations of the WHO recommending an update in the scheduling of cannabis and cannabis-related substances for medical and scientific purposes.
Full list of signees
NGOs in consultative status with the UN ECOSOC:
European coalition for just and effective drug policies
DRCNet Foundation
Grupo de Mujeres de la Argentina – Foro de VIH Mujeres y Familia
Law Enforcement Action Partnership
National Advocates for Pregnant Women
In addition, the following 186 NGOs co sponsored the statement:
Albania: National Albanian Hemp Industry Association.
Argentina: Cultivadores Argentina; Cultivando ConCiencia; Cultivemos.
Australia: CommonUnity Foundation; Coolbellup community school; Help Lindsay Beat This Brain Tumour; MCUA; Queensland Council for Civil Liberties.
Austria: ARGE CANNA; Elternkreis Wien Verein, zur Förderung der Selbsthilfe für Angehörige von Suchtkranken.
Belarus: MS Society of Belarus.
Belgium: European Industrial Hemp Association; Mambo Social Club; Mu Sic Foundation; Tire Ton Plant.
Brazil: Latin American Industrial Hemp Association.
Bulgaria: Restart Bulgaria.
Canada: Clinique la Croix Verte; Moms Stop The Harm; NORML Canada; Patient Access.
Colombia: ASOMEDCCAM; ProCannaCol.
Costa Rica: ACEID.
Czech republic: CzecHemp; Legalizace.cz; Konopa; KOPAC.
Ecuador: Cáñamo Industrial Ecuador.
France: APAISER S&C; Cannabis Sans Frontières; Club Confluence; ECHO Citoyen; Espoir (im)patient; FAAAT; #jusquaubout; Le sourire de Wael; NORML France; Police Contre la Prohibition; Principes Actifs; SOS Addictions.
French Polynesia: Institut Polynésien du Cannabis; Tahiti Herb Culture.
Germany: Arbeitsgemeinschaft Cannabis als Medizin; Global Marihuana March Freiburg; Gruene Hilfe Hessen; Grüne Hilfe Netzwerk; Hanf Museum; Hanfparade.
Greece: Iliosporoi Network; MAMAKA Mothers for Cannabis.
Hungary: Hungarian Medical Cannabis Association.
India: Medicinal Cannabis Foundation of India; Wildleaf.
Ireland: Help Not Harm.
Israel: Green Leaf Party.
Italy: Cannabis Cura Sicilia Social Club; Osservatorio sulla cannabis CBD.
Kazakhstan: Kazakhstan Union of People Living with HIV.
Republic of Korea: Korea Medical Cannabis Organization.
Lao People’s Democratic Republic: Lao Medical Cannabis Group.
Luxembourg: Cannamedica Luxembourg; Ligue Luxembourgeoise de la Sclérose en Plaques.
Malaysia: Malaysia Society of Awareness.
Malta: Releaf Malta.
Mauritius: PILS.
Mexico: Cannapeutas.
Namibia: Cannabis and Hemp Association of Namibia.
Nepal: Dristi Nepal.
Netherlands: Cannabinoid Association Netherlands; Drugs in Debat; Drugs Peace Institute; Dutch Drug Policy Foundation; Foundation Patienten Groep Medicinaal Cannabis Gebruikers; Legalize!; Netherlands Drug Policy Foundation; Piratenpartij; Tree of Life Medical Cannabis Society; VOC Nederland; Suver Nuver.
New Zealand: Auckland Patients Group; Green Fairies; Integrative Medicine Otago; CCNZ; Medicinal Cannabis Awareness New Zealand; New Zealand Medical Cannabis Council; NORML New Zealand; NZ Hemp Industries Association; The Hemp Foundation.
Paraguay: Observatorio Paraguayo de Cannabis.
Peru: Cannabis Gotas de Esperanza.
Philippines: Sensible Philippines.
Portugal: apcanna; CannaCasa; CASOrganizados; Observatório português de Canábis Medicinal.
Romania: Asociația Națională a Producătorilor de Cânepă Industrială.
Sint Eustatius: Roots Foundation.
Slovakia: Why Not Hemp?
Slovenia: CannaGIZ; Društvo AREAL; Društvo zeliščarjev Pomurje; FIST human rights association; Institut ICANNA.
South Africa: Fields of Green for ALL; Tshwane Region 3 Traditional Health Practitioners.
Spain: ARSU; Asociación Cannabio Medicina y Adicción La Aldeilla; Aura Verda; Dosemociones; APDO; CATNPUD; Confederación de Federaciones de Asociaciones Cannábicas; FEDCAC; Flecha Verde; Fundación Renovatio; Los Mejores Humos; OECCC; Pla d’Accions sobre Drogues de Reus; Unión de Pacientes por la Regulación del Cannabis.
Suriname: Spindoctor Facilities.
Sweden: Svenska Cannabisfrämjandet.
Switzerland: Cannabis Consensus Schweiz; IG Hanf Schweiz.
Trinidad and Tobago: Caribbean Collective for Justice.
Ukraine: Athena Women Against Cancer; Cannabis Freedom March Kyiv; НОО ВБО «Подолання»; HPLGBT; Korolivskiy lis; Preability; Ukrainian Association of Medical Cannabis; Urban Initiatives and Social Transformations; Veterans Pro Medical Cannabis.
United Kingdom: Be:yond Green; British Hemp Alliance; CANCARD; Cannabis Trades Association; CCGUIDE; Faircann International; Hemp Think Tank; Northern Ireland Hemp Association; Seed our Future Campaign; UK Medical Cannabis Clinicians Society.
United States: Academy of Cannabis Education; A Therapeutic Alternative; Americans for Safe Access; Anishinaabe Agriculture Institute; Association of Patient Advocates; Balanced Veterans; Berkeley Patients Group; California NORML; Cannabis for Children International; Cannabis Health Advocates; C.A.R.E.; Center for the Study of Cannabis and Social Policy; Decriminalize Nature Tucson; Decriminalize Virginia; Drug Policy Forum of Texas; Ethical Data Alliance; Family Council on Drug Awareness; Full Spectrum Veteran; Hemp for the Future; International Medical Cannabis Patients Coalition; Last Prisoner Project; Live to Love Project; Louisiana Veterans for Medical Cannabis; Marijuana Policy Project; Mendocino Cannabis Alliance; National Cannabis Industries Association; New England Veterans Alliance; National Organization for Reform of Marijuana Laws; Oaksterdam University; Patients Out of Time; Project PC; Raha Kudo Design for Dying; Seattle Hempfest; Society of Cannabis Clinicians; Texas Veterans for Medical Marijuana; The Grateful Veteran; The Veterans Action Council; TRUCE; Veterans Alliance for Compassionate Access; Veterans Chapter Pro Cannabis Medicinal Inc.; Veterans Ending the Stigma; Veterans for Medical Cannabis Access; Veterans Initiative 22.
Zimbabwe: Zimbabwe Civil liberties and Drug Network.
Official PDF statement
The statement has been translated in several languages:
Dutch - Steun de toegang van patiënten tot medicijnen, stem voor!
Cannabis is een gangbaar medicijn sinds het begin van de beschaving. In 1902 en
In 1929 werden cannabisgeneesmiddelen besproken op de internationale conferentie over de Unificatie van farmacopeeënlijke formules voor krachtige geneesmiddelen die richtlijnen opleverden om cannabisgeneesmiddelen te harmoniseren en patiënten veilige en gestandaardiseerde te bieden medicijnen voor hun behandelingen. Tegen die tijd was cannabis goed geaccepteerd in de klinische praktijk en gerapporteerd in de Farmacopeeën van Oostenrijk, België, Frankrijk, Hongarije, Italië, Japan, Nederland, Zwitserland, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten van Amerika, Mexico en Spanje.
In 1958 meldden de Verenigde Naties dat cannabis bovendien te vinden was in de Farmacopeeën van Argentinië, Brazilië, China, Egypte, Finland, India, Portugal, Roemenië, de USSR en Venezuela.
Veel cannabispreparaten staan in oude teksten waaruit de ayurveda bestaat
Pharmacopœia (Charaka Samhita, Sushruta Samhita, Shargandhara Samhita) en in traditionele mediterrane farmacopeeën van Umdat at-tabîb, Jami ‘al-mufradat, Hadîqat al-azhâr of Tuhfat al-ahbâb. Cannabis is ook aanwezig in traditioneel Chinees geneeskunde sinds 神農 本草 經 (Shennong Bencaojing) en is een oude medicinale plant van Rusland en Centraal-Azië.
Een WHO-rapport uit 1997 herinnert eraan: “Traditionele genezers in Tanzania zijn ook bekend om een extract van de cannabisplant te gebruiken voor de behandeling van oorpijn. Cannabis is een traditionele psychoactieve stof in Afrika bezuiden de Sahara, voornamelijk gebruikt voor ritualisme of medische doeleinden […] In sommige Aziatische landen wordt cannabis ook aan voedsel toegevoegd als een kruiderij en gebruikt in kruidengeneesmiddelen.”
Cannabis en zijn derivaten zijn nuttig gebleken voor veel burgers over de hele wereld die lijdt aan angst, depressie, posttraumatische stressstoornissen, glaucoom, pruritus, astma, ADHD, de ziekte van Crohn, epilepsie, en is vooral nuttig voor de verlichting van niet-aflatende neurologische pijn.
Wanneer cannabis wordt gebruikt als pijnbehandeling, “gegeven als aanvulling op opioïden voor chronische pijn ‘, een van de bekendste kenmerken is een’ pilsparend effect ‘, dat kan helpen het risico van een overdosis opioïden en overlijden verminderen. Het is onaanvaardbaar dat er zo weinig onderzoek wordt gedaan is gedaan om deze mogelijkheden verder te verkennen. De huidige verdragsplaatsing van cannabis heeft het onderzoek verstikt: veel lidstaten hebben onlangs het woord gevoerd en de aanbevelingen van de WHO ondersteunen omdat ze “onderzoek zouden bevorderen”, en daarmee impliciet instemmen met dit uitgangspunt.
Misschien wel de grootste tragedie is dat die landen het sterkst gekant zijn tegen de WHO aanbevelingen een “opioïde overdosis crises” ondergaan, terwijl uit onderzoek blijkt dat de interactie tussen cannabinoïde en opioïde zou kunnen helpen. Ironisch genoeg zijn de landen die tegen de evidence-based resultaat van de WHO hebben tekorten aan medicijnen om enkele van de zeer aandoeningen waarvoor cannabis nuttig is gebleken. Verdere tragedie is dat veel van de landen die tegen deze aanbevelingen zijn, van Eurazië tot Amerika en Afrika, ten koste van hun eigen traditionele gebruik, en ondermijnen hun eigen gebruik soevereiniteit door tegelijkertijd hun eigen cultuur, erfgoed, geschiedenis en
economische ontwikkeling.
Gezien het feit dat het gebruik van medicinale cannabis zich uitbreidt ondanks de hindernissen die door het Verdrag zijn gecreëerd, zou een niet-uitvoering van de aanbevelingen de verdragen bagatelliseren door aan te tonen dat ze niet geschikt zijn om de toegang tot medicijnen te garanderen, noch kunnen ze aanpassen op basis van dwingende redenen. bewijs. Het verdrag, dat geen wetenschappelijke basis heeft, zou de gezondheid en het welzijn van de mensheid niet meer kunnen beschermen.
Patiënten over de hele wereld rekenen erop dat u de door de WHO geboden gelegenheid aangrijpt om de verdragen bij te werken en er alles aan doet om ervoor te zorgen dat u toegang hebt tot alle nuttige medicijnen. Inclusief cannabismedicijnen. Het overnemen van de aanbevelingen van de WHO zou leiden tot de ontwikkeling van betere medicijnen en meer hulpmiddelen voor artsen om het lijden te verlichten, terwijl tegelijkertijd de relevantie van de VN wordt versterkt. Aangezien de aanbevelingen van optionele nationale handhaving zijn, en aangezien zelfs het INCB concludeerde dat de aanbevelingen de controlevereisten ‘verduidelijken en stroomlijnen’, zonder juridische of administratieve verstoring uit te lokken, willen de landen van de tegenstander misschien de gemeenschappelijke en gedeelde verantwoordelijkheid tonen die ze vaak noemen, door onthouding in plaats van belemmering van de internationale gemeenschap. Politieke twijfels over een medische behandeling kunnen geenszins een afwijzing van wetenschap rechtvaardigen.
Cannabis blijft “onmisbaar voor de verlichting van pijn en lijden en er moeten passende voorzieningen worden getroffen om de beschikbaarheid van verdovende middelen voor dergelijke doeleinden te waarborgen”, zoals het Enkelvoudig Verdrag in 1961 vrijmoedig afkondigde.
Patiënten met pijn en lijden, die worstelen voor hun gezondheid, voor toegang en tegen het gewicht en de kracht van oneerlijke en achterhaalde wetten, dringen er bij u op aan deze aanbevelingen te steunen. De WHO erkende dat het nu bekend is dat cannabis verlichting biedt die niet verkrijgbaar is bij andere medicijnen en met minder negatieve bijwerkingen. Door deze aanbevelingen te aanvaarden, wordt de toegang tot geneesmiddelen ondersteund en wordt onderzoek mogelijk waar we allemaal baat bij hebben. Het niet accepteren van deze aanbevelingen is niet alleen een afwijzing van de wetenschap, maar ook een in de steek laten van de meest kwetsbaren van onze burgers.
Medische patiënten zijn bijzonder geschokt en in diepe nood door de verklaringen van sommige lidstaten dat het overnemen van de aanbevelingen van de WHO “de verkeerde boodschap over cannabis zou uitzenden”. Die opmerkingen lijken te vermijden te overwegen wat voor soort boodschap het voortzetten van een mislukt beleid uitzendt wanneer het de rechtsstaat rechtstreeks ondermijnt, het werk van medische professionals bemoeilijkt en een aanval vormt op de waarde van wetenschappelijk bewijs in onze wereld.
Deze aanbevelingen bevorderen geen “legalisatie”, maar hun afwijzing zou dat zeker doen. We zouden graag zien dat de tegenstanders van cannabis bedenken dat als ze erin slagen de aanneming van deze aanbevelingen te ondermijnen, ze het multilaterale systeem niet in stand houden.
Overheden moeten begrijpen dat deze aanbevelingen een evenwicht moeten vinden tussen de noodzaak om misbruik te bestrijden en de noodzaak om het lijden te verminderen. Beide waardevolle doelen zijn met elkaar verbonden: de ene boven de andere begunstigen zal met geen van beide succes opleveren. Het zou tragisch ironisch zijn als het falen van de CND om deze aanbevelingen uit te voeren de vooruitgang in de behandeling van drugsmisbruik vertraagt vanwege de moeilijkheid om cannabis te bestuderen zoals die momenteel is gepland. De vermindering van opiaten die patiënten hebben gemeld bij het gebruik van cannabisgeneesmiddelen als aanvullende pijnbehandeling, dwingt zeker tot serieuze overweging.
Op 2 december zal de CND een besluit nemen van historisch en universeel belang. Het systeem van de Verenigde Naties moet CND-leden bijstaan in deze tijd van pandemie om ervoor te zorgen dat alle stemmen kunnen worden uitgebracht en alle stemmen kunnen worden gehoord. Patiënten zijn wereldburgers, we leven op elk continent en we kijken met grote belangstelling en hoop naar deze stemming.
Deze cannabisaanbevelingen van de WHO vertegenwoordigen de eerste kans in ons leven om het record te corrigeren. Als we ernaar streven de mensenrechten te beschermen, vrede, veiligheid, gezondheid en welvaart te verzekeren en de schade die we aan ons milieu hebben toegebracht ongedaan te maken, moeten we bereid zijn om onze fouten toe te geven en onze prestaties te prijzen.
Cannabis is opgenomen in het verdragssysteem op basis van verkeerde informatie en het ontbreken van een rigoureuze wetenschappelijke beoordeling en nu we een kritische beoordeling van cannabis hebben gehad, is het systeem nu bewust gemaakt van de enorme medische waarde en het minimale risico van dit eeuwenoude medicijn; deze waarheid dwingt tot actie.
Ondersteun de toegang van patiënten tot medicijnen!
English - Support patient access to medicine, vote yes!
French -
German -
Korean - 환자의 건강권을 위해 ‘찬성’에 투표하십시오!
환자의 건강권을 위해 ‘찬성’에 투표하십시오!
대마는 문명이 시작된 이래 사용대 생약이었습니다. 1902년과 1929년, 환자를 치료하기 위한 안전하고 표준화된 지침을 제공하는 ‘약전 통합’ 국제회의에서 대마 생약 역시 논의되었습니다.
20세기 초까지 대마는 임상에서 사용되었고 오스트리아, 벨기에, 프랑스, 헝가리, 이탈리아, 일본, 네덜란드, 스위스, 영국, 미국, 멕시코 및 스페인의 약전에 명시되어 있었습니다.
1958년 유엔은 추가로 아르헨티나, 브라질, 중국, 이집트, 핀란드, 인도, 포르투갈, 루마니아, 소련, 베네수엘라의 약전에 대마가 명시되어 있다고 보고했습니다.
대마 처방에 대한 전통 약전에서의 기록은 ‘아유르베다 약전’, ‘지중해 약전’에 기록이 되어 있습니다. 또한 대마는 중국의 전통 약전인 ‘신농본초경’과 러시아의 생약 약전, 중앙 아시아의 약전에도 기록이 되어 있습니다.
1997년 WHO는 ‘탄자니아의 전통적인 의료인은 통증 치료를 위해 대마 추출물을 사용하는 것으로 알려져 있습니다. 대마는 사하라 사막 이남의 아프리카 지역에서 전통적인 생약으로 의료 목적으로 사용됩니다. 아시아 국가에서도 대마를 식품으로서 생약으로서 사용합니다’라고 보고하였습니다.
대마 및 대마 파생물은 불안, 우울증, 외상 후 스트레스 장애, 녹내장, 가려움증, 천식, ADHD, 크론병, 뇌전증을 앓고 있는 전 세계 많은 시민들에게 유용한 것으로 입증이 되었으며, 특히 지속적인 신경학적 통증을 완화시키는데 효과적입니다.
대마가 ‘만성통증을 위한 오피오이드 처방의 보조제로서’ 통증 치료에 사용될 때, 오피오이드의 과다 복용 및 사망의 위험을 줄이는 ‘처방약 절약 효과’가 일어납니다. 국제 협약으로 인해 이러한 대마의 역할을 탐구하기 위한 연구가 진행되지 못한다는 것은 매우 안타까운 일입니다. 대마에 대한 현행 협약으로 인해 대마에 대한 ‘임상 시험’을 막고 있었습니다. 많은 유엔 회원국들이 ‘연구 발전’을 위해 WHO의 대마 권고를 동의하고 지지하고 있습니다.
가장 큰 비극은 WHO 권고에 가장 단호하게 반대하는 국가들이 대마-오피오이드 상호작용 연구가 절실하게 필요한 ‘오피오이드 과다 복용 국가재난’을 겪고 있다는 것입니다.
역설적으로 WHO의 증거기반 결과에 반대하는 국가는 대마가 쓰일 수 있는 질병을 치료할 약물이 부족한 국가들입니다. 또 다른 비극은 WHO의 권고에 반대하는 유라시아, 아메리카, 아프리카의 국가들은 자신들의 전통적인 처방을 무시하고 자신의 문화, 유산, 역사 및 경제 발전을 동시에 무시함으로써 스스로의 주권을 훼손하고 있습니다.
협약에 의해 만들어진 장애물에도 불구하고 약용 대마의 사용이 확대되고 있다는 점을 감안할 때, 권고 사항을 이행하지 않으면 협약이 건강권을 보장하는 목적에 적합하지 않거나 설득력있는 증거기반으로 개정될 수 없음을 보여줌으로써 협약 자체를 무의미하게 만들 수 있습니다. 증거기반이 없는 협약은 인류의 건강과 복지를 보호할 수 없게 될 것입니다.
전 세계 환자들은 WHO가 협약을 개정할 수 있는 이 투표에서 모든 유용한 약에 대한 접근을 보장하기 위해 최선을 다할 것이라고 믿고 있습니다. 대마를 포함한 WHO의 권고를 채택하면 더 나은 약이 개발되고 통증을 완화하는 동시에 유엔의 적절성을 강화할 수 있을 것입니다.
WHO의 권고를 받아들이는 것은 각 국가의 선택입니다. ‘국제 마약 통제 위원회’는 권고가 법적 또는 행정적인 붕괴를 유발하지 않으며 ‘통제를 명확하고 합리적이게 할 것’이라는 결론을 내렸습니다. 일부 국가는 투표에 반대하는 대신 기권함으로써 책임을 면피하려고 합니다.
치료에 대한 정치적인 불신으로 과학을 거부하는 것은 결코 정당화할 수 없습니다. 대마는 1961년 ‘마약단일협약’에 기록되어 있듯이 ‘고통과 고통의 완화에 없어서는 안될 필수 요소이며 이러한 목적을 위한 물질의 가용성을 보장하기 위해 적절한 처방이 이루어져야 합니다’
고통과 고통을 겪고 있는 환자, 건강을 위해 고군분투하고, 처방을 위해, 그리고 부당하고 낡은 법에 반대하는 환자들은 WHO의 권고를 지지할 것을 촉구하고 있습니다. WHO는 대마가 다른 약물과는 다른 완화효과가 있으며 부작용이 적음을 인정했습니다.
이러한 권고를 받아들여야 의료적 접근이 지원되고 우리 모두에게 도움이 되는 연구가 가능해집니다. WHO의 권고를 받아들이지 않는 것은 과학에 대한 거부일 뿐만 아니라 가장 취약한 시민을 포기하는 것입니다.
환자들은 WHO의 권고를 채택하면 대마에 대해 ‘잘못된 메시지를 보내게 될 것’이라는 일부 회원국의 의견에 특히 충격을 받고 깊은 고통을 겪고 있습니다. 이러한 의견은 실패한 정책의 지속이 법을 직접적으로 훼손하고 의료인의 역할을 복잡하게 만들고 과학적 증거기반의 가치에 대한 공격임을 고려하지 않는 것입니다.
WHO의 권고는 ‘합법화’를 촉진하지 않지만, 일부 국가의 거부는 확실히 영향을 미치게 됩니다. 대마를 반대하는 사람들이 권고 채택을 훼손하는 것에 성공하게 된다면 UN의 다자체제를 부정하게 되는 것입니다.
정부는 WHO 권고가 통증완화와 약물남용 방지를 위해 필요한 것임을 이해해야 합니다. 이 두 가지의 목표는 연결되어 있습니다. 하나를 다른 것보다 선호하는 것은 두 가지 목표를 성공시키지 못합니다.
유엔 마약위원회가 WHO 권고를 채택하지 못한 경우 대마 연구의 어려움으로 약물 남용 문제해결이 진행되지 않는 비극이 일어나게 됩니다. 환자가 대마를 보조 통증 치료제로 사용할 때 아편제제 사용의 감소가 일어나고 있습니다.
12월 2일, 유엔 마약위원회는 역사적이고 보편적인 타당성에 관해 결정을 내리게 됩니다. UN은 펜데믹 시기에 유엔 마약위원회 회원국들이 투표에 참여하며 모든 목소리를 들을 수 있도록 해야 합니다. 환자는 세계의 시민이며 우리는 큰 관심과 희망으로 이 투표를 지켜보고 있습니다.
WHO의 권고는 협약을 개정할 수 있는 큰 기회입니다. 우리는 인권을 보호하고 평화, 안보, 건강, 번영을 보장하고 환경에 대한 피해를 되돌리기 위해 노력할 때 잘못된 것을 인정하고 우리의 성취를 칭찬할 준비가 되어 있어야 합니다. 대마는 잘못된 정보와 과학적 검토 없이 협약에서 금지가 되었습니다. 이제 대마에 대한 비판적 검토로 오랫동안 사용되어온 대마에 대한 의료적 가치와 최소한의 위험성을 인식하게 되었습니다. 이 사실은 변화를 요구하고 있습니다.
환자의 건강권을 위해 ‘찬성’에 투표하십시오!